In deze SelfQuest staat Mike Brouwer centraal. We maken een reis van zelfontwikkeling door de jaren heen.
Mike Brouwer is psycholoog en coach met een verleden bij een grote Nederlandse bank. Jaren vertoefde hij in kantoren in de strenge en harde zakenwereld. Zo’n twintig jaar geleden maakte hij een carriereswitch. Nu helpt hij mensen met hun zelfontwikkeling en het blijven uitdagen van zichzelf. Wat is dat nu eigenlijk, ‘zelf’ontwikkeling?
De ‘zelf’ in zelfontwikkeling
Wanneer we met Mike in gesprek gaan, vraagt hij zich meteen af wat het ‘zelf’ in zelfontwikkeling is. Volgens hem is dat iets dynamisch, aangezien je het ontwikkelt. We hebben vandaag een beeld van onszelf, morgen is dat beeld misschien anders. Hoe we naar onszelf kijken verandert continu. Dat is volgens Mike net zo speciaal aan mens zijn, een voorwerp of dier kan dat niet. Wij, mensen, ontwikkelen naar een ideaal, naar een beeld dat we voor ogen hebben dat we willen zijn. Onze ‘zelf’ evolueert steeds.
Hoe je naar die ‘ideale zelf’ evolueert, dat hangt van persoon tot persoon af. Mike legt uit dat hoe levendiger het beeld is waar je naartoe wil groeien, hoe meer het motiveert. Je hebt een duidelijker doel. Ook dat doel kan veranderen. Zo krijg je andere interesses als je ouder wordt. Meer nog, het beeld dat je van je ‘zelf’ hebt verandert ook door de jaren.
Het belang van je lichaam
In het ontwikkelen van het ‘zelf’ speelt voor Mike ook je lichaam een belangrijke rol. Mike vertelt dat hij als kind karate deed. Dat heeft een grote invloed op zijn leven. Wanneer hij beweegt en sport voelt hij zich fysiek en mentaal lekkerder in zijn vel. De discipline in de les leerde hem mentaal en lichamelijk volhouden. Bovendien, geeft karate hem fysieke zekerheid.
We gaan hier dieper op in. Tijdens de karatelessen moest Mike gedurende lange tijd in een bepaalde houding zitten aan het begin van elke les. Dat maakte hem sterker. Terwijl je daar zit ga je, zo vertelt Mike, in gesprek met jezelf: “je geest zegt nu dat ik veel pijn heb. Zegt die dat nu nog steeds? Oh nee, nu valt het wel mee.” Je merkt dat je groeit wanneer je uit je comfortzone komt, maar toch geeft je lichaam je ook een soort van zekerheid. Het is een soort van ankerpunt. Het wordt door veel mensen onderschat hoe gemakkelijk het is om je lichaam in te zetten ter controle.
Een oefening die Mike wel vaker doet wanneer hij coaching geeft, is jezelf 2 cm groter maken. Het is een gemakkelijk trucje om je anders, steviger, te voelen. Het enige wat je dient te doen, is jezelf wat rechter opzetten. Je rug rechten. Zo ben je meteen 2 cm groter. Je hebt steeds de controle omdat te doen, zelfs wanneer je hoofd even alle controle kwijt is.
Je lichaam is een soort van ‘last resort’. Je kan steeds terugkeren naar je ademhaling, daar heb je altijd controle over. Mike geeft mee dat ook je blik een controlepunt kan zijn. Door te focussen op iets, kan je jezelf weer helemaal onder controle krijgen.
Zelfrechtvaardiging
Naast het lichaam is voor Mike het concept, zelfrechtvaardiging belangrijk wanneer het gaat over zelfontwikkeling. Het gaat over het herkennen van wanneer je jezelf goed praat, en dat niet noodzakelijk juist is. Meer nog, gaat het over hoe je dat goed praten kan voorkomen en oplossen. Wanneer je jezelf niet steeds rechtvaardigt, groei en ontwikkel je.
Volgens Mike kan je op twee manieren naar mensen kijken, als object of als mens. Wanneer je naar iemand kijkt als object, dan zie je hem of haar als iemand die je nodig hebt, iemand die in de weg staat, iemand die irrelevant is en zo voort. Als je naar iemand kijkt als mens, accepteer je die persoon als met ambities en het recht om te zijn. Wanneer je naar iemand kijkt als een object, die je aan zelfrechtvaardiging. Je vertelt jezelf waarom je wel of niet iets deed ten opzichte van die persoon.
Mike legt uit dat we soms lijken in een zeecontainer te zitten waarin posters ophangen die zeggen dat we gelijk hebben over een bepaald iets in ons leven. Onze gedachten lijken de enige juiste, de enige waarheid. We geven onszelf gelijk en rechtvaardigen onze acties.
Leer loslaten
Zelfrechtvaardiging staat in verband met leren of kunnen loslaten. Wanneer we de ander als mens willen kunnen zien, dienen we soms te leren loslaten wat onze eigen waarheid is. Dat is gemakkelijker dan het lijkt. Je dient je naar een soort ‘out of the box’ plaats te verplaatsen en vanop een afstand naar jezelf te kijken.
Ontwikkeling vindt plaats wanneer je die zeecontainer verlaat en naar buiten treed. Je blik wordt ruimer dan enkel wat jij in je hoofd denkt. Een controlemechanisme kan zijn om met anderen in gesprek te gaan. Zij kunnen al dan niet eenzelfde visie hebben op een onderwerp. In gesprek gaan voedt je gedachten en maakt deze steeds rijker. Durf dan ook loslaten wat jouw enige waarheid lijkt te zijn.
Zelfontwikkeling is geen rechte lijn
Volgens Mike is het ontwikkelen van jezelf of je waarheid geen rechte lijn. Je gaat op een doel af. Je hebt een idee van hoe jij en je leven er uitzien wanneer je jezelf helemaal hebt ontwikkeld. Wanneer je op dat punt bent, vind je een zekere rust. Dan begin je misschien te denken over andere dingen die dienen ontwikkelt te worden buiten jezelf, in de maatschappij. Denk aan de klimaatcrisis en dergelijke zaken. Na verloop van tijd bekijk je misschien alles nog een keer en begin je opnieuw met je eigen ontwikkeling. Het is een soort van pendelbeweging.
Ben je wel helemaal ontwikkelt? Of is dat ook maar een beeld dat je van jezelf hebt? Mike vraagt zich dat af. Volgens hem zal de tijd ons dat leren. Hij twijfelt wel eens aan zijn ontwikkeling en grijpt terug naar de bekende quote: “Je hoeft niet alles te geloven wat je denkt”. Hij voegt toe: “mijn hoofd zit vol met rommel”. Want zelfs de twijfel kan je weer betwijfelen en zo blijf je bezig. In gesprek gaan met andere of terug grijpen naar het fysieke kan dan helpen om terug controle te krijgen.
De ontwikkeling van de mensheid
Ook Mike Brouwer stelt een vraag voor de volgende gast en voor jou. Denk er even over na. Het is geen gemakkelijk vraag, dat is het nooit. Mike’s vraag is actueel. Zo stelt hij: “Als je ziet wat er in Oekraine gebeurt dan denk je dat we als mensheid niet veel verder zijn gekomen dan 100 jaar geleden.” Zijn vraag luidt als volgt: “Waarin zijn we wel verder gekomen en wat gaat dat bijdragen aan onze ontwikkeling?”
Bình luận